Οπως υποστηρίζουν από το υπουργείο Περιβάλλοντος, η κατάσταση που επικρατεί στα δάση μοιάζει με κουβάρι: πολύπλοκη νομοθεσία και διαφορετικές υπηρεσίες υπεύθυνες για την ίδια περιοχή, οι οποίες σε αρκετές περιπτώσεις δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους.
«Σήμερα μια περιοχή μπορεί να έχει διπλό χαρακτήρα: να είναι δασική και Νatura, να υπάρχει διαφορετική νομοθεσία για την καθεμιά αλλά και διαφορετικές υπηρεσίες στο ίδιο υπουργείο που είναι υπεύθυνες γι’ αυτήν, με συνέπεια πολλές φορές για απλά θέματα να μην μπορεί κανείς να βγάλει άκρη...» λένε πηγές από το υπουργείο.
Αυτή η κατάσταση που επικρατεί δίνει τη δυνατότητα σε κάποιους να χρησιμοποιούν διάφορες αλχημείες για να πετύχουν τους στόχους τους. Ανθρωποι που γνωρίζουν καλά τον χώρο των δασών φέρνουν τα εξής παραδείγματα:
1. Ιδιοκτήτης έχει στην κατοχή του εδώ και δεκαετίες από το αρμόδιο δασαρχείο μια πράξη χαρακτηρισμού, στην οποία αναφέρεται ότι η έκτασή του δεν είναι δασική. Το χαρτί αυτό είναι απαραίτητο προκειμένου να μπορεί κάποιος να χτίσει σε εκτός σχεδίου περιοχή. Τα χρόνια έχουν περάσει, ο ιδιοκτήτης της έκτασης έχει χτίσει νόμιμα, αλλά ένας γείτονας καταγγέλλει στο δασαρχείο ότι το ακίνητο είναι σε δασική περιοχή. Ερχεται το δασαρχείο και αποφαίνεται ότι η περιοχή είναι δασική, επικαλούμενο ακόμη και την ύπαρξη δένδρων που μπορεί ο ίδιος να έχει φυτέψει... Και τότε, όπως λένε, αρχίζει η συναλλαγή. «Πάρε τόσα και άσε με ήσυχο».
2. Μια οικογένεια έχει στην κατοχή της τα τελευταία 20 χρόνια ένα χαρτί από το δασαρχείο που αναφέρει ότι η γη που κατέχει είναι αγροτική. Την έχει όμως παραμελήσει και δεν την καλλιεργεί. Τα χρόνια περνούν και οι γονείς αποφασίζουν να κάνουν γονική παροχή στο παιδί τους. Οταν το παιδί πάει να χτίσει το δασαρχείο τού λέει ότι δεν μπορεί αφού η γη έγινε δασική. Και ένα νέο πεδίο συναλλαγών ανοίγει... Σημειώνεται ότι με βάση όσα προβλέπονται στον νέο δασικό νόμο, η γη ακόμη και αν έχει χαρακτηριστεί μεταγενέστερα δασική – από αγροτική – μπορεί να καλλιεργηθεί.
3. Κάποιοι, όταν μηνύονται από το δασαρχείο γιατί έχτισαν σε δασική έκταση, δηλώνουν στο δασαρχείο εσκεμμένα λάθος ΑΦΜ ή όνομα και μετά προσφεύγουν στα δικαστήρια, όπου αρνούνται ότι η μήνυση τους αφορά και συνήθως επικαλούνται χρησικτησία και κερδίζουν την υπόθεση.
Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ